English

निफमा बहस : राम्रो अभिनय के हो ?



पाँचाैं नेपाल अन्तर्राष्ट्रिय चलचित्र महोत्सवको तेस्रो दिन शनिबार राम्रो अभिनय के हो ? विषयमा बहस भएको छ । सो क्रममा विभिन्न फिल्मकर्मी तथा नाट्यकर्मीहरूले बहस गरेका थिए ।

अभिनय आ–आफ्नो शैलीमा हुन्छ । एउटै पात्रलाई दुई अलग व्यक्तिले फरक शैलीमा प्रस्तुत गर्न सक्छन् ।

विपिनले अभिनयको पात्र आफूमा देख्न र देखाउन सक्नुपर्ने धारणासमेत अगाडि सारे ।
‘अभिनय आ–आफ्नो शैलीमा हुन्छ । एउटै पात्रलाई दुई अलग व्यक्तिले फरक शैलीमा प्रस्तुत गर्न सक्छन्’ विपिनले भने ।

सो अवसरमा आफ्ना भिन्न फिल्मका भिन्न पात्रको बारेमा चर्चा गर्दै कार्कीले पहिलो क्यारेक्टर दोश्रो क्यारेक्टरमा हाबी हुन सक्ने भन्दै कलाकारको लागि सबैभन्दा ठूलो चुनौती पहिलो पात्रलाई बिर्सने अभिनय गर्ने रहेको बताए ।

त्यस्तै, नाट्यकर्मी सुनील पोखरेलले कलाकार आफूप्रति इमानदार भएमात्र राम्रो अभिनय निस्कने बताए । फिल्म डाइरेक्टर र थिएटर एक्टरको माध्यम भएको बताएका उनले एक्टरलाई बाँधेर राम्रो अभिनय निस्कन नसक्ने सुनाए । पोखरेलले कलाकारले जमिनलाई बिर्सेको प्रसंगमा भने सटिक जवाफ फर्काए ‘जसले भुईँ छोड्छ, त्यो हराउँछ ।’

नाटकमा भन्दा फिल्ममा क्यारेक्टराइजेसन कमजोर हुने कलाकार सरिता गिरीले बताइन् । उनले नाटकको महिनौ रिहर्सलले अभिनय र क्यारेटराइजेसन बलियो हुने धारणा अगाडि सारिन् ।

‘थिएटर र फिल्म फरक माध्यम हो’ गिरीले थपिन्, ‘थिएटर कलाकारले लाउड अभिनय गर्छन् ।’ ‘पात्रलाई कसरी एडप्ट गर्ने भन्ने प्रसंगमा कलाकार गिरीले कुनै पात्रलाई डिटेलमा बुझ्ने, उसको इनर थट के हो ? टेक्स सब टेक्समा मनन गर्ने जसले गर्दा अभिनय जीवन्त हुन्छ’ गिरीले थपिन् । चलचित्र आमाको पात्रलाई बुझ्न रियल घटना र पात्रलाई लामो समयसम्म अध्ययन गरेको सुनाइन् ।

यो पनि
गुदी नभेटिएपछि नेपाली फिल्मबाट टाढिदैछन् दर्शक
नेपाली फिल्मले दर्शकलाई हलसम्म डोर्याउन किन सकेन ?



सम्बन्धित खबरहरु

१३९ औं हङकङ साहित्यिक साझा श्रृखला अन्तर्गत आइतबार वरिष्ठ साहित्यकार कवि सुमल कुमार गुरुङको एकल कविता वाचन आयोजना गरिएको छ

तमु ट्हो ह्युल हङकङले विविध सांस्कृतिक कार्यक्रमहरुका साथ महान चाँड ल्होछार मनाउने भएको छ । नयाँ वर्षको पहिलो दिन जनवरी

गायक प्रमोद खरेलको सुमधुर आवाजमा सजिएको “बेग्लै खुशी” बोलको म्युजिक भिडियो ओएसआर  डिजिटल युट्युब च्यानलमा सार्वजनिक भएको छ। प्रेमिल शैलीको

शनिवारको दिन नुहाइ धुवाइ गरी टिभी हेर्न बस्नु कुनैबेलाको मेरो नियमित दिनचर्या थियो । किनकी हरेक शनिवार ठिक दुई बजे