‘कलेजमा केटी साथीसँग बोल्न लजाउँथेँ !’
झापास्थित विद्योदय शिशु सदन विद्यालयबाट २०६० मा एसएलसी (एसईई) दिएँ । उत्कृष्ट श्रेणीमा पास भएँ ।
नतिजा राम्रो भएकाले विज्ञान विषय पढ्ने चलन थियो । मैले पनि डाक्टर बन्ने निधो गरेँ । साइन्स विषय लिएर बानेश्वरस्थित कोलम्बस एकेडेमीमा प्लसटु भर्ना भएँ । ११ देखि ४ बजेसम्म कलेज लाग्थ्यो । कक्षा ११ मा नियमित कलेज गएँ । तर, कक्षा १२ मा जन्डिस लाग्यो । कलेज नियमित जान सकिनँ ।
यहाँ पढ्दा शैक्षिक भ्रमणका लागि गोदावरी गएका थियौँ । त्यहीबाट प्राक्टिकल पनि बनाउनु थियो । विभिन्न बोटविरुवाका साइन्टिफिक नाम संकलन गरेका थियौँ । सँगसँगै रमाइलो पनि गरियो ।
कलेज बंक गरिएन । प्राइभेट कलेज भएकाले बंक गर्दा घरमा फोन जान्थ्यो । साथीहरूसँग कहिले कही कलेज लाग्नु अगाडि वा बिदापछि फिल्म हेर्न, ड्राइफुडको पिकनिक गइन्थ्यो । त्यसो त कलेज पढ्दा अनुशासित विद्यार्थी नै थिएँ ।
खाजा कलेजको क्यान्टिनमै खाइन्थ्यो । त्यसपछि, बानेश्वरको चोकस्थित रहेको चार्ट र मिठाइ पसलमा साथीहरू बीच भेटघाट हुने, खाने रमाइलो गर्ने जक्सन नै थियो ।
कलेज पढ्दा लजालु स्वभावको थिएँ । जसकारण साथीहरू पनि सीमित छन् । जुन अहिले पनि सम्पर्कमा छन् । केटीसँग त बोल्न नै सक्दिनथिएँ । लभ अफेयरको कुरा के गर्नु ।
प्लस टुपछि डाक्टर पढ्नका लागि धेरै कोशिस गरेँ तर सफल हुन सकिनँ । कलाकारितातिर लागेँ । प्लस टुपछि डाइरेक्सन र स्क्रिप्टको अध्ययनका लागि युके गएँ । त्यहाँ करिब डेढ वर्ष बसेँ ।
फर्केर यताको औपचारिक पढाइलाई निरन्तरता दिएँ । मानविकी संकाय (ग्रामीण विकास र समाजशास्त्र) मा सिफलस्थित न्युटन इन्टरनेसनल कलेजमा स्नातक तह भर्ना भएँ । कलाकारिताका लागि संघर्ष गर्दै थिएँ । कलेज नियमित गर्न जना सकिनँ । आफैँ पढेर स्नातक तह पास गरेँ । कलाकारितामा भिजिसकेकाले औपचारिक पढाइलाई निरन्तरता दिन सकिनँ । अब आउँदो शैक्षिक सत्रमा स्नाकोत्तरमा भर्ना हुँदै छु ।
यो पनि…
र्यापर बालेन शाह भन्छन्,–‘ इन्जिनियरिङमा युर्निभसिटी टप गरेँ’
‘कलेजको गेट भित्रबाटै ढुंगा हानियो’
