‘होटल म्यानेजमेन्टका साथीले खाना पकाउँथे, हामी भाँडा माझ्थ्यौं’
धनकुटा, चौबिसेस्थित बुढुक उच्च माध्यमिक विद्यालयबाट २०६५ मा एसएलसी (एसईई) दिएँ । स्कुलको टपर थिएँ, एसएलसीमा पनि टप गरेँ । नतिजा राम्रो भएकाले इन्जिनियरिङको तयारीका लागि सदरमुकाम आएँ । पूर्वाञ्चल विश्वविद्यालयमा मेकानिकल इन्जिनियरिङमा नाम निकालेँ । गाउँ–घरमा म इन्जिनियर बन्ने चर्चा थियो । यो कुराले बुवा एकदम खुसी हुनुहुन्थ्यो ।
पढाइ राम्रो हुन्छ भनेर बुबाले मधेसका दुई जना साथीसँग राखिदिनुभएको थियो । पहिलो र दोस्रो सेमेस्टरको पढाइ राम्रोे भयो । तर, तेस्रो सेमेस्टरको परीक्षा फारम खुल्दा घर गएको थिएँ । आफूसँग बस्ने साथीहरूलाई परीक्षा फारम लागि पैसा दिएँ । उनीहरूले फारम भरेको जानकारी गराए ।
परीक्षाको तयारी राम्रोसँग गरेँ । परीक्षा दिनुभन्दा एक दिन अगाडि कलेजमा प्रवेश पत्र थिएन । कलेजले पनि हरायो कि भनेर धेरै खोज्यो । तर, पछि थाहा भयो परीक्षा फारम नै भरिएको थिएन ।
परीक्षाको तयारी राम्रोसँग गरेँ । परीक्षा दिनुभन्दा एक दिन अगाडि कलेजमा प्रवेश पत्र थिएन । कलेजले पनि हरायो कि भनेर धेरै खोज्यो । तर, पछि थाहा भयो परीक्षा फारम नै भरिएको थिएन ।
तेस्रो सेमेस्टर पढ्नका लागि २४ जनाको मात्रै सिट थियो । तीमध्ये कसैले छोडेमा मात्र परीक्षा फारम भर्न पाइने थियो । जुन अर्को वर्ष पनि सम्भव थिएन । एकदमै चिन्तित थिएँ । त्यहीबेला बुवाले घर लगेर मलाई हौसला दिनुभयो । धनकुटाकै पुण्य उच्च माध्यमिक विद्यालयमा फिजिक्समा आईएस्सी (साइन्स प्लस टु) भर्ना भएँ ।
इन्जिनियरिङको पढाइ छुटेकाले पढाइमा धेरै रुचि थिएन । तर, जसोतसो पास गरेँ । आईएस्सी पढ्दै मकालु बोर्डिङ स्कुलमा शिक्षक भएँ ।
फिजिक्स विषय लिएर धनकुटा बहुमुखी क्याम्पसमा स्नातक भर्ना भएँ । चारवर्षे कलेजको पढाइसँगै साथीहरूसँग खुब रमाइलो गरियो । यहाँ पढ्दा हामी पुरानो घरमा बस्थ्यौँ । होटेल म्यानेजमेन्टका साथीहरू पनि थिए । उनीहरूको काम खाना पकाउने, साइन्स पढ्नेहरूको काम भाडा माझ्ने थियो ।
पढाइ छोडेर झिंगे माछा मार्न गइन्थ्यो । धनकुटाको राजारानीदेखि मोरङको सीमासम्म माछा मार्न पुगिथ्यो । कलेजमा पढाइ पनि कमै हुन्थ्यो । केमेस्ट्री पढाउने सर थाई हुनुहुन्थ्यो । हामीलाई पढाउनुभन्दा बाहिर पार्टटाइम र ट्युसन पढाउन बढी व्यस्त हुनुुहुन्थ्यो । यही कुरामा सरसँग झगडा पनि भएको थियो ।
एक दिन सबै केटाहरू मिलेर सरलाई बोरामा हालेर पिटेका थियौँ । कलेजले हामीलाई शंका गर्छ भनेर सरलाई हातपात गर्नेलाई कारबाहीको माग गर्दै आफैँले आन्दोलन गरेको थिएँ ।
एक दिन सबै केटाहरू मिलेर सरलाई बोरामा हालेर पिटेका थियौँ । पिके भाइन्स युट्युुबबाट आउने ‘ब्याकबेन्चर’ सेरिज सोही घटनामा आधारित छ । कलेजले हामीलाई शंका गर्छ भनेर सरलाई हातपात गर्नेलाई कारबाहीको माग गर्दै आफैँले आन्दोलन गरेको थिएँ ।
स्पेस साइन्स विषयको परीक्षा आउनुअगावै हप्तादिन पखाला लागेको थियो । केही तयारी थिएन । परीक्षा दिने दिन सञ्चो भएको थियो । तर, कलेजको प्रिन्सिपलसँग कुरा गरी परीक्षाबाट ट्वाइलेट जान अनुमति पाएको थिएँ । ट्वाइलेट गएर कण्ठ गर्दै, लेख्दै गरेको थिएँ ।
नौ महिना काम गरिन्थ्यो, तीन महिना कोठाबाट बाहिर नगई पढिन्थ्यो । धरानको एक जना साथी टपर थियो । उसले स्नातक तहमा नोट, प्राक्टिकल दिएर सहयोग गरेको थियो । चार वर्षे स्नातक तहमा सरले पढाएको भन्दा पनि आफैँले पढेर पास गरियो ।
स्नातक पढ्दादेखि करिब ६ वर्षसम्म मंगलादेवी स्कुलमा शिक्षक भएर काम पनि गरेँ । मकालु रेडियोमा कमेडी कार्यक्रम पनि सञ्चालन गरेँ ।
फिजिक्स विषय स्नाकोत्तरमा त्रिभुवनअन्तर्गत लुम्बिनी कलेजमा भर्ना भएँ । तर, गीत र कमेडीको यात्रा शुरु गरेकाले निरन्तरता दिन सकेन । आरआर कलेजबाट राजनीति शास्त्र विषय लिएर स्नातकोत्तर गर्दैछु ।
यो पनि…
‘मार्कसिट सच्याउन काठमाडौं आउँदा कलेज भर्ना भएँ’
‘कलेजको गेट भित्रबाटै ढुंगा हानियो’
